මමයි මගෙ බෑග් එකයි

දැන් හිතනවනම් මෙන්න මූ ඒ පාර බෑග් එක ගැන පුරාජේරුවක් ලියන්න යනව කියල. ඔව් ඕගොල්ලො වැරදියි. මගේ බෑග් එක ගැන කතාකරන්න නෙමෙයි මේ හදන්නෙ. ඒක හොඳ නැත්තෙ නෑ. ඒක මරු. ඒත් මේ පෝස්ට් එකට මගේ බෑග් එක කියල දාන්න හිතුවෙ ඇයි කියලවත් මම දන්නෙ නෑ වගේ. ඒත් මේ මගේ හදවතට කිට්ටු දෙයක් ගැන තමයි...

මගේ බෑග් එකේ වම් පැත්තෙ පටියෙ (Strap) හදවතට කිට්ටු තැනකින් මම හයිකරගත්තා අර ඇස් දෙක පොඩි කරලා කට කන ගාවටම ඇදලා හිනාවෙන මූනක් (smiley ද මොකක්ද එකක් ). . ඒ හිනා මූන පිටිපස්සෙ හදවත හිල් කරන්න තරම් කටුවක් තියන නිසා. අපේ ජීවිතවලට එන සමහර හිනා මූණු තියන අයත් ඒ වගේ. අපි විහින්ම සුරංගනා කතා මවාගෙන ඒ හිනා මූණු එක්ක හිතින් බැඳෙනව. අපි දන්නව තමයි ඒ හිනා මූණු පිටිපස්සෙ ලොකු කටුවක් තියෙන්න පුළුවන් කියන එක, ඒත් අපි පිලිගන්නෙ නෑ ඒ හිනා මූණ අපිට රිද්දයි කියල. අපි එච්චරටම බොළඳ වෙලා.

ඇයි ?
දන්නෑ.....
කොච්චර උනත් ආදරය කියන දෙය අපිට ඕන නිසා වෙන්නැති.

ඒත් ඒක ඕනමද?
දන්නෑ.....
සමහරවිට ඕනත් ඇති.....

ආදරය ලැබුනු කෙනෙක්ට ඒක හැමදේම වගේ වෙන්න පුළුවන්. නමුත් ආදරය නොලැබුනු කෙනෙක්ට ඒක බළාපොරොත්තුවක්. හැම මොහොතකාම කප්පරක් තරම් බළාපොරොත්තුවක් එක මොහොතක විඳින්න බළාපොරොත්තුවන පුංචි සතුටක් වෙනුවෙන්. ඒ බොළඳකම වෙන්නැති. ඒකත් මම දන්නෑ. හැමදාම බලං ඉන්නව හිනාවෙයි කියල. කොහේහරි යද්දි පතනව බස් එකේදි මුනගැහැයි කියලා. හවසට ගෙදරටද්දි හිතනව එයා වැඩ ඇරිල එනව ඇති කියලා. ඒ පාරෙන්ම යන්න හිතෙනව එයා ඉදීවි කියලා.
ඒත් හොඳාකාරවම දන්නව "එයා බෑ කිව්ව කියලා"
ඔව්, බොළඳකම නෙමෙයිනම් වෙන මොකක්ද.....
ඒ හිනා මූණ.... හිණාවෙන්නෙවත් නෑ කියල දැන දැනත්....


හිතේ හංගන් හිටියා, දැන්ම ඕන නෑ කියල හිතාගෙන. එක එක විකාර කලා අමතක වෙයි කියල හිතාගෙන, ඒත් අනික් අය වගේ වල්බූරු නිදහසක් භුක්ති නොවිඳ මම පරිස්සම් උනා කරන්න පුළුවන් අසම්මත/ වැරදි නොකරන්න. අනික් අය වෙනුවෙන් යමක් කරන්න උත්සහ කලා කට්ටිය එක්ක ඉඳිද්දි සේරම අමතකවෙයි කියල. ඒත් ඒකෙ ප්‍රතිපලය ලැබෙද්දි හැමවෙලේම හිතුනෙ
ඒ හිණා මූනත් හිටියනම්..... 


කාලයක් යද්දි තව කෙනෙක් ආවා, අපි එයා ගැන කතා නොකර ඉමු. එකම චක්‍රය තමයි. ඒ බොළඳකමමයි... බළාපොරොත්තු තියාගත්තෙත් මමමයි.
හිතේ හැංගිලා තිබුනු ආසාවක්, බළාපොරොත්තුවක් කරල, පොල්ලෙන්ගැහුව වගේ අත ඇරල දැන්මම,
ආතල් නෑ.....
ඒ හිණා මූන.... 

පෙරවදනක් නැතී, අප පෙම් පුරාවතට, මට කුමටද තව පසුවදනක් නුඹගෙන්........ 


ආපහු ඒවි,
හිණා මූනක්....


එතකන් මගේ හදවත ලගින්ම අර හිණා මූන......

_________________________________________________________________________

"මම පාඩුවෙ මගේ ගමන ගියා. ඒත් ලස්සන මංදාකිනිවල තාරකාවියො දකිනකොට හිතයන්නැත්තෙ කාගෙද මච. ග්‍රහයෙකුට උනත් ජීවත් වෙන්න ප්‍රේමයක් තියෙන්න ඕන. ඉතින් මම ඒ තාරකාවියට ආදරේ කලා. ඈ හිටියෙ මට වඩා ආලෝක ශතවර්ශයක් දුර. ඒත් මම ඈට ආදරේ කලා.
මට දැනුනෙ ඈ මගේ ලගින්ම ඉන්නව වගේ. කාලයක් යනකොට තේරුනා ඈ තාරකාවියක් නොවෙයි උල්කාපාතයක් කියලා. මොනව කරන්නද, ඒ වෙනකොටත් මගේ හදවත ආදරෙන් පිරිලා. කොටින්ම කියනවනම් මම හුස්ම ගත්තෙත් බොහොම අමාරුවෙන්. අන්තිමේදි මගේම හදවතට තමයි ඒ උල්කාපාතය වැටුනෙ."
"ඇයි ඉතින් උඹ ඩොක්ටර්ට කිව්වෙ උල්කාපාතය අයින් කරන්න එපා කියලා"
"මම තාමත් ආදරේ නිසා."
"උඹ නම් හැබෑම මෝඩ ප්‍රේමවන්තයෙක්"

උපුටාගැනීම-
ඔරායන්ගේ ප්‍රේම සක්මන
-අමිල තේනුවර-