Flash

Dslr කැමරාවක් ගත්තට පස්සෙ පොඩි පොඩියටහරි පාටියක දෙකක ෆොටෝ ගත්තට පස්සෙ කට්ටියට දැනෙන්න ගන්න දෙයක් තමයි ෆ්ලෑශරයක් ඕන වගේ කියන එක. ඇයි කට්ටියට ෆ්ලෑශරයක් ඕනයි කියල හිතෙන්නෙ. කැමරාව එක්කම එන built in එකත් තියනවනෙ.....

කැමරාව එක්ක තියන ෆ්ලෑශර් එක ඇත්තටම හොඳයිනෙ, වැඩක් කරගන්න තරම් එලියත් ඇති.  නමුත් කට්ටියට ඒක එපාවෙන්නෙ ගොඩක් වෙලාවට කෙනෙක්ගෙ ෆොටෝ එකක් ගත්තම ඒ කෙනා වගේ දෙගුණයක විතර හෙවනැල්ලක් පිටිපස්සෙන් පේන්න ගත්තම තමයි. අනික කෙලින්ම ෆ්ලෑශ් එක වැදුනම

තෙල් තියෙන මූණු දිලිසෙන්න ගත්තම ඉස්සො වගේ ඕක කොහොමත් එපාවෙනවා ආයෙ කතා දෙකක් නෑ තමන්ගෙ කෙල්ලගෙ ඒ වගේ දිලිසෙන්න ගත්තොත්නම්.  ඒව පුද්ගලික කතානෙ එහෙනම් ෆ්ලෑශ් එකකින් කරන්න පුලුවන් දේවල් ගැන කතා කරමු.

ෆොටෝ එකක් ලයිට්-අප් කරගන්නනම් ක්‍රම ගොඩක් තියනවා. ෆ්ලෑශ් එකක් කියන්නෙ ඒ වගේ ෆොටෝ එකක් බාහිර උපකරනයක් මගින් ලයිට්-අප් කරන්න යොදාගන්න ප්‍රධාන ක්‍රමවලින් එකක්. මේ පෝස්ට් එක ඒ නිසා external flash ගැන කතා කරන්න බැලුවෙ.

අමතර ෆ්ලෑශ් එකකින් ගන්න පුලුවන් ප්‍රයෝජන කිහිපයක් තියනවා. එකක් තමයි ඒකෙ තියන වැඩි බලය. එල්ලය ( දිශාව ) වෙනස් කරන්න පුලුවන් වීම. ඓ එදිනෙදා දකින හැම ෆ්ලෑශ් එකකම ඔය දෙක තියනවා. ඊට අමතරව සමහර ඒවාවල ඉන් එහාට ගිය පහසුකම් තියනවා. Focussing assist lamp, zoom head, Slave කිරීමේ හැකියාව ඉන් කිහිපයක්. ඔය ඔක්කොම එක දිගටම කතා කරගෙන යන්නෙ නැතුව මේ පෝස්ට් එකෙන් ඔය වැඩ ගැන හැඳින්වීමක් දෙන්න බැලුවෙ.

ෆ්ලෑශ් එකක් ගනිද්දි ගොඩක් අය හොයන දෙයක් තමයි ඒකේ Guide Numberඑක. මේකෙන් අපි මනින්නෙ ෆ්ලෑශ් එකෙන් කොපමන දුරකට ආලෝකය විහිදෙනවද කියන එක. ඒක එක එක ෆ්ලෑශ්වල එකඑක විදියට දක්වලා තියෙන්න පුලුවන්.
උදා - at iso 100 flash head zoom to 100mm
මෙතනදි කියන්නෙ iso අදාල ප්‍රමාණයෙදි ෆ්ලෑශ් එක 100mm සූම් වෙලා තියෙද්දි ඒ ෆ්ලෑශ් එකේ එලිය කොතරම් දුරකට යනවද කියන එක. ඔය කියන තරම් දුර තියන ඒවානම් අපි ෆ්ලෑශ් කරකර ෆොටෝ ගන්නෙ

නෑ කියල මුලදිම හිතෙන්න පුලුවන්. නමුත් ඕකෙ ප්‍රයෝජනය ඇත්තටම දැනෙන්නෙ ෆ්ලෑශ් එක බව්න්ස් කරලා ෆොටෝ ගන්න වෙලාවට තමයි.

අනික් දෙය තමයි High Speed Synchronising. සාමාන්‍යය ෆ්ලෑශර් එකක් පාවිච්චි කරද්දි අපිට යන්න පුලුවන් ශාටර් ස්පීඩ් එක බොහෝවිට 1/200 හෝ 1/250sec වලට සීමා වෙනවා. එතනින් එහා තියන අගයක් යොදාගෙන ෆොටෝ ගත්තොත් අපිට ඒ ෆොටෝ එකෙන් කොටසක් කලු වෙලා වගේ පෙනෙන්න ගන්නවා, ඒ ෆ්ලෑශ් එකෙන් ආලෝකමත් වෙන්නෙ ශටර් එක ඇරිලා තියන වෙලාවෙන් කොටසකදි නිසා ෆොටෝ එකෙන් තීරුවක් වගේ කොටසක් නිසයි. ඒ නිසා අපිට ඉන් එහා ශටර් ස්පීඩ් එකකට යන්න පුලුවන්කමක් ලැබෙන්නෙ නෑ. නමුත් hss තියනවනම් ප්‍රශ්නයක් නැතුව ඉන් ඉහල අගයන්ට යන්න පුලුවන්.

දැන් බලමු ෆ්ලෑශ් එකක පිටින් බැලුවම තියන දේවල්.....

මුලින්ම ගත්තම පිටතින් සවිකරන ෆ්ලෑශ් එකක් ගත්තම අපිට එහි කොටස් කිහිපයක් පිටින් දකින්න පුලුවන්. මම මේ කියන්නෙ මම දකින දේ ගැන. ඒ නිසා අරෙහෙ මෙහෙ මෙහෙම තිබ්බා කියන්න එපෝ. මේ පෝස්ට් එකේ ඉස්සරහට මම කතා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ ඒ දේවල්  කිහිපය ගැනයි.

1. හිස හෙවත් Flash Head
2. පිටුපස තිරය, සැකසුම් පැනලය
3. සවිවන කොටස, පාදම
           මුලින්ම මේ ටික ගැන කතා කරලා ඉමු.

Flash head
ෆ්ලෑශ් එකේ ආලෝකය නිකුත්කරන කොටස ( tube ) තියෙන්නෙ මේකෙ තමයි. හෙඩ් එක බොහෝවිට හරවන්න පුලුවන්. ඒකෙ වාසිය තමයි අපිට අවශ්‍යය ආකාරයට සහ අවශ්‍ය දිශාවකට හරවලා අපිට ලයිට් එක යවන්න පුලුවන් වීම. ෆ්ලෑශ් එක බව්න්ස් කරන්න පුලුවන් වෙන්නෙ මේ පහසුකම නිසා තමයි. බව්න්ස් කරනවා කියන එක දන්නෙ නැත්තම් ඒකත් කියන්නම්. කට්ටිය දැකලා ඇති ෆොටෝ ගන්න අය ෆ්ලෑශ් එක වහලය පැත්තට හරවලා ෆොටෝ ගන්නවා. එතනදි කරන්නෙ ආලෝකය ඉහල හෝ වෙන පෘශ්ඨයකට වැදිලා පරාවර්තනය වෙලා වස්තුව මතට වැටෙන එක. එතකොට කෙලින්ම ෆ්ලෑශ් එක යනවට වඩා බොහොම සෞම්‍ය විදියට ආලෝකමත් වෙනවා. හෙඩ් එක දිහා හොඳින් බැලුවොත් තව කොටස් කිහිපයක් බැලූ බැල්මට දකින්න පුලුවන්. Bounce board සහ Diffuse panel කියන දේවල් දෙක. Bounce board කියන්නෙ ෆ්ලෑශ් හෙඩ් එකට උඩින් තියන එලියට අදින්න පුලුවන් සුදු කාඩ් එක. මේක අපිට පාවිච්චි කරන්න පුලුවන් ෆ්ලෑශ් එක බව්න්ස් කරන වෙලාවට ෆ්ලෑශ් එකේ විහිදීම පාලනය කරන්න. ෆ්ලෑශ් එක උඩට හැරව්වම පිටිපස්සට යන ආලෝකය ආපහු කාඩ් එකේ වැදිලා ඉස්සරහට එන එක තමයි මේකෙන් කරන්නෙ. Diffuse panel එක අපිට යොදාගන්න පුලුවන් ක්‍රම දෙකක් තියනවා. එකක් තමයි බව්න්ස් කරන්න බැරි වෙලාවට ෆ්ලෑශ් එකෙන් යන එලිය තව ටිකක් විහිදුවන එක. ඒකෙන් හෙවනැලි වැටෙන එක ටිකක් අඩු කරගන්න පුලුවන්. අනික් ක්‍රමය තමයි වයිඩ් ඈන්ගල් ලෙන්ස් එකක් දාලා ෆොටෝ ගනිද්දි ෆ්ලෑශ් එකේ ලයිට් එක විහිදෙන ප්‍රමානය වැඩි කිරීම.

ඊට අමතරව ෆ්ලෑශ් හෙඩ් එක දිහා හොඳට බැලුවොත් සමහරවිට ෆ්ලෑශ් ටියුබ් එක වටේට සුදුපාට වගේ

ප්ලාස්ටික් කවරයක් තියනවා පෙනේවි. ඒ එක්කම පිටුපස පැනල් එක බැලුවොත් zoom කියලා බට්න් එකකුත් තියනවනම්, ඒක එබුවම ෆ්ලෑශ් ටියුබ් එක ඉහල පහල යනවා වගේ පේනවනම් ඒ කියන්නෙ හෙඩ් එක සූම් කරන්න පුලුවන් කියන එක. ෆ්ලෑශ් එක සූම් කරනව කියන එක දන්නෙ නැත්තම් ඒකෙන් කරන දේ ඉතාම සරලයි. අපි මෙහෙම හිතමු. අපි ලෙන්ස් එක සූම් කරලා එක මිනිහෙක්ව ෆොටෝ ගන්නවනම් ෆ්ලෑශ් එකේ ලයිට් එක මිනිස්සු හතරපස් දෙනෙක්ව ලයිට් කරන තරමට විහිදිලා යනවනම් ඒක නාස්තියක්නෙ. අන්න ඒක වලක්වගෙන ලෙන්ස් එකෙන් කවර් වෙන ප්‍රදේශය පමනක් ලයිට් එකෙනුත් කවර් කරන එකට තමයි ඔය zoom එක තියෙන්නෙ.

Back panel එක
දැන් එන හැම ෆ්ලෑශ් එකකම වගේ පිටිපස්සෙ ඔබන කරකවන ඒවලට අමතරව පොඩි තිරයක් තියනවා. ඒක්න් අපිට තියන තත්වයන් සහ වෙනස්කම්ගැන විස්තර බලාගන්න පුලුවන්.
ඊට අමතරව ෆ්ලෑශ් එකේ බැටරි දාන කොටසත් මේකම තමයි. මමනම් කියන්නෙ ෆ්ලෑශ් එක නිතර පාවිච්චි කරනවනම් ඒකට re chargeable බැරරි දාහන්න ඉඳහිට පාවිච්චි වෙන එකක්නම් ඒ වෙලාවට Alkaline දාගෙන පාවිච්චි කරන එක ලාබ වෙයි.

පාදම Pinout
පාදමේ කොටස් දෙකකි. ලොක් එකයි පහල තියන pin ටිකයි. ලොක් එක කියන්නෙ ලොක් එකනෙ.

පහල තියන පින් ගැන කතා කරනවනම්, මේවවලින් තමයි කැමරාවයි ෆ්ලෑශ් එකයි අතර දත්ත හුවමාරු කරන්නෙ. කැමරාවෙ තියන exposure එක ගැන වගෙම ෆ්ලෑශර් එක ක්‍රියාත්මක වෙන්න ඕන වෙලාව ගැන කරන දැනුම්දීම් කරන්නෙ මේවා හරහා තමයි. තියන pin ප්‍රමාණය සහ pattern එක අනුව අපිට ෆ්ලෑශ් එක ගැන යම් අදහසක් ගන්න පුලුවන්. තනි පින් එකක් එනවනම් ඒක අනිවාර්යයෙන්ම ttl නැති ෆ්ලෑශ් එකක්. ඒකෙන් වෙන්නෙ කැමරාවෙන් කියන වෙලාවට ෆ්ලෑශ් එක යවන එක විතරයි. කැනන්වලනම් මැද තියන ප්‍රධාන පින් එකට අමතරව තව හතරකුත් නිකොන්වල මැද තියන එකට අමතරව තව තුනකුත් තියනවා.....

දැන් බලමු ෆ්ලෑශ් එකක් හයිකරලා පාවිච්චි කරන විදිය.

මුලින්ම ඕකට බැටරි දාගෙන ඉන්නවකො :-D
ඊට පස්සෙ කැමරාවයි ෆ්ලෑශ් එකයි දෙකම ඕෆ් කරලා ෆ්ලෑශ් එක හයි කරලා ෆ්ලෑශ් එක හයිවෙන තැනින් ලොක් කරලා දෙකම ඕන් කරන්න.
දැන් පහල ක්‍රමවලින් එකකට පාවිච්චි කරන්න පුලුවන්.

Manual

මම කලින් කිව්වා වගේ ෆ්ලෑශ් එකේ තියෙන්නෙ මැද තියන pin එක විතරයිනම් ඒක Manual ෆ්ලෑශ් එකක්.

ඒ කියන්නෙ ඒක පාවිච්චි කරද්දි ෆ්ලෑශ් එකෙන් පිටකරන ලයිට් එක අපි අතින් හදන්න ඕන. ෆ්ලෑශ් එකේ ඩිස්ප්ලේ එකක් තියනවනම් ඒකෙ 1/1 ,1/128 වගේ පෙන්නන්නෙ ෆ්ලෑශ් එකේ මුලු බලයෙන් කොච්චර ප්‍රමාණයක් පිටකරනවද කියන එක. ඕක තමයි manual ෆ්ලෑශ් එකකින් වෙන්නෙ.

TTL - Through The Lens

මේක තමයි අලුත් තාක්ශනය. මෙතනදි වෙන්නෙ ලෙන්ස් එක තුලින් ලැබෙන ආලෝකය ගණනය කරලා අවශ්‍යය තැනට ඕන ලයිට් එක ෆ්ලෑශ් එකෙන් එලියට යවන එක. ඒ කියන්නෙ අපි උඩ එකේදි වගේ manual හදන්න ඕන නෑ. අපි දෙන exposure එක අනුව ෆ්ලෑශ් එකෙන් පිටකරන ලයිට් එක හැදෙනවා.
මේකෙදිත් අපිට හදන්න පුලුවන් දේවල් දෙකක් තියනවා. අපිට ෆ්ලෑශ් එකෙන් ලැබෙන ලයිට් එක මදිනම් ඒක යම් ප්‍රමාණයකින් වැඩි කරගන්න හෝ අඩු කරගන්න පුලුවන්.

Slave options

ඊට අමතරව ගොඩක් ෆ්ලෑශ්වල දැන් නොයෙක් ආකාරයේ slave පහසුකාම් තියනවා. මේකෙන් වෙන්නෙ කැමරාවට ෆ්ලෑශ් එක හයිකරන්නෙ නැතිව ෆ්ලෑශ් එක යවන එකයි.
පරණම ක්‍රමය තමයි කැමරාවෙ ෆ්ලෑශ් එකෙන් යන ආලෝකයට සන්වේදීව දුරින් තියන ෆ්ලෑශ් එක යන එක. මෙතනදිනම් කැමරාවේ ෆ්ලෑශ් එකට තරමක් කිට්ටුවෙන් , ඒ කියන්නෙ ඒ ෆ්ලෑශ් එකේ එලිය වැටෙන දුරකින් අපේ ෆ්ලෑශ් එක තියන්න වෙනවා.

Ir

අදෝරක්ත කිරණයක් මාර්ගයෙන් කැමරාවට දුරින් තියන ෆ්ලෑශ් එකක් ක්‍රියාත්මක කරන එක තමයි මෙතනදි
වෙන්නෙ. මේක හැම ෆ්ලෑශ් එකේම නෑ. ඒ වගේම මේ ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කරන්නනම් කැමරාව වගෙම ෆ්ලෑශ් එකෙත් සෙටින්ස් හදන්න ඕන. නමුත් මේ ක්‍රමයෙදි අපිට ෆ්ලෑශ් එකේ එලිය පාලනය කරන්න වගේම ඊට අදාල සෙටින්ස් ගොඩක් හදන්න වගේම ෆ්ලෑශ් කිහිපයක් නොයෙක් ආලෝක තත්වයන්ගෙන් නිකුත් කරන්නත් පුලුවන්කම ලැබෙනවා. පහත ලින්ක්වලින් ඒක හදාගන්න විදිය ගැන දල අදහසක් ගන්න පුලුවන් . 

තව පොඩි පොඩි දේවල් ටිකක් කියන්නම්.

මම දැකලා තියනවා සමහර අයගෙ ෆ්ලෑශ්වල උඩ වීදුරුව කලු වෙලා උණු වෙලා ගිහිල්ලා තියනවා. ඒක වෙන්නෙ ගොඩක් වෙලාවට ෆ්ලෑශ් එක ෆුල් යවද්දි. ඇත්තටම බර ගාණක් දීලා ගන්න ttl ෆ්ලෑශ් එකක් මැනුවල් යවන්න ගන්නවා කියන්නෙනම් හෙන අපරාදයක්. තමන්ට ෆ්ලෑශ් එක ඕන ස්ලේව් එකක් විදියට පාවිච්චි කරන්නනම් ඒක කැනන් හෝ නිකොන් නැතුව අඩු ගානට තියන 3rd party ෆ්ලෑශ් එකක් අරන් තමන්ගෙ වැඩේ කරගන්න පුලුවන්.
අනික් දෙය තමයි bounce කරනවනම් wide panel එක දාන්න ඕන නෑ. ඒක බොරු වැඩක්.
වැඩක් කරන්න ගියාම සිවිලිමක් නැත්තන් bounce කරන්න අපිට පුලුවන් diffuser එකක් පාවිච්චි කරන්න. සමහර කැමරා එක්ක මේවා එනවා. එහෙම නැත්තන් බොහොම පොඩි ගනන් වලට ebay ගෙන්නගන්නත් පුලුවන්.

ඔය කිව්වෙ ෆ්ලෑශ් එකක තියන පහසුකම්. ෆ්ලෑශ් එකක් ගන්න හිතාගෙන ඉන්නවනම් මේ දේවල් වැදගත්වෙයි කියල හිතනවා. මොන දෙය ගත්තත් තමන් ගෙවන්නෙ මොනවටද කියන එක දැනන් ඉන්න එපැයි.